Królowa

Nigdy nie wiesz, kto się za ciebie modli. Chciałeś, bym była królową Szwecji. Powiedziałam „dobrze, ojcze”, nie wiedząc, że pierwszy tron pociągnie za sobą drugi, a ten obali trzeci. Koronę Norwegii dostałam po trupie tego, z którym chciałam ją nosić. Nie, nie rozczulam się, bo wiem, że ty w zaświatach nie uroniłeś łzy po moim cierpieniu. Raczej spełniłeś tryumfalny toast za królową trzech królestw. Nie urodziliśmy się wolni, ale czasami wolno nam czuć radość z urodzenia. I dzisiaj, gdy słońce krwawą łuną zachodzi nad poranionym i głodnym, śpiewającym żałobne pieśni obozem króla Henryka pod Poznaniem, czuję dumę, że jestem Piastówną, córką Mieszka i siostrą Bolesława. Świętosławą. Sigridą Storrådą. Królową trzech północnych tronów. Bogu, tobie i Dobrawie niech będą dzięki, a także mym mężom i kochankowi. Amen.